 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Паркам стомленым спыніўся квецень
ля замшэлых туманоў-прысад,
зоры-кветкі гнаў па небе вецер –
гэта быў ня Шлях, а Млечны Сад.
Юны ветах высьпяваў у поўню,
а сусьветы спавіваў паўзмрок.
Белым прывідным дзівосным чоўнам
зьзяў у месяца чубаты рог.
I губляліся ў цямрэчы цені,
ды ліхтарні поўнілі сьвятлом.
Спасылаў дзівінкі і трымценьні
сон маўклівы нам сваім крылом.
Уздыхалі аблачыны зморай
і маркотна пазіралі ўніз.
I чамусьці неба пахла морам –
нейкім дзіўным быў яго капрыз.
На самоце над зялёным шарам
зноў каханьне юнае плыло –
ўсё шукала веры па абшарах
і ня ведала, чыім было.
3.IX.2002.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
